Na zo'n half jaar met de fiets gereden te hebben, ben ik een aantal nadelen en problemen tegengekomen. Dit zijn de problemen en hun oplossingen:
Remmen
De velgen/blokken sleten erg snel. Ik rij dan wel erg hard, en ook
in de stad, maar ik vond het te veel. Opvallend was dat de slijtage ontzettend
toeneemt bij nat weer: de grijze derrie druipt er dan van af. Na
wat geprakezeer en onderzoek ben ik erachter gekomen dat dit door de
aluminium velg komt. Een stalen velg blijkt de goede oplossing,
aangezien mijn stadsfiets al jaren een knijprem op staal heeft, zonder
noemenswaardige slijtage. Mijn theorie: aluminium is een metaal die zeer
onedel is: dwz dat het extreem snel oxideert: normaal bij aanraking bij
vocht. Maar het roest toch niet? Een strak dun oxidelaagje
die zich onmiddelijk over een (niet aan vrijving onderhevige) alluminium
voorwerp vormt, voorkomt dat het verder oxideert en zo lijkt het dat het
een roestvrij metaal is. Anders is het bij ijzer: deze is dan wel edeler,
maar de oxidelaag van ijzer is bros en korrelig en zo hebben buitenlucht
en water vrij spel.
Normalieter is de zeer onedele karakter van alu geen probleem. Maar
wat als het oxidelaagje door remmen er telkens af wordt geslepen?
Er onstaat dan - vooral bij regen - een ophoping van oxide (aluminia dus),
wat een begin is van de enorme slijtage (aluminia zorgt weer voor opruwing
en zo voor nog meer slijtage van velg én remblokken, de cirkel is
rond).
Om dit probleem op te lossen dacht ik aan stalen velgen. Dit heeft
echter de volgende nadelen:
- Zwaarder (voor de grammejagers, voor mij dus geen probleem
;-)
- 36-spaaks stalen 20" velgen worden niet meer gemaakt en men
is dus aangewezen op de afvalhoop, veroeste en slechte exemplaren dus,
- vaak is er geen 20" x 1/3/8 maat maar 20" x 1.75, een stuk
dikker dus. Een 20" x 1.3 racebandje omleggen is er dus niet meer bij
- vooral: het bijna complete wegvallen van de remkracht
bij regen. Daarom dient er altijd nog een rem aanwezig te zijn die
het bij alle weersomstandigheden goed doet: trommelrem dus. En dus niet
zoals bij die oude racefietsen met 2 x velgremmen op staal: hopen dat je
niet hoeft te remmen.
De oplossing werd als volgt:
- Op de rommelmarkt vond ik een 20" 1.75 verroest wiel met stalen velg
met 36 spaaksgaten, uit een oude vouwfiets waarschijnlijk. Later vond ik
een zelfde exemplaar bij het vuil met een stuk minder roest. Het minst
roestigste exemplaar werd van de spaken ontdaan, vervolgens met Rustomwalter
ontroest, en kruis 4 ingespaakt in het voorwiel (met naafdynamo: zie
elektrische instalatie) met RVS spaken. Vredestein S-lick bandje eromheen,
remblokken bijstellen(vanwege de dikkere velg) Resultaat: voortreffelijk,
in één keer slagvrij gespaakt(dankzij m'n huidige
spaaktechniek). Na zo'n 3000 km (en een vakantie
naar en in Polen)
ben ik dik tevreden. De remblokken zijn nu na 3000 km nog lang niet
versleten Het slechte remmen bij regen moest ik maar voor lief nemen, en
wordt grotendeels opgelost met het volgende:
- Achter heb ik een trommelrem van Sachs (tegenwoordig SRAM) gemonteerd (samen met de 7-versnellingsnaaf),
maar beviel in het begin niet zo goed. De rem deed het matig, maar bij
regen deed ie het te goed: het wiel blokkeerde die bij de eerste hendelaanraking.
Na een bezoekje aan de fietsenmaker werd me duidelijk dat de originele
ankerplaat uit de tijd stamt net nadat asbest in remblokken verboden werd:
er was toen nog geen goed alternatief. Later werd dat echter beter en dus
heb ik een recentere ankerplaat gemonteerd, die origneel bij de (tweedehandse)
naaf zat. Dat is stukken beter, na even inslijpen remt het geheel nu vortreffelijk,
bij normaal weer rem ik trommel en velg, bij hard remmen en bergaf vooral
velg (zie: voor- en naadeel trommelremmen) en bij regen
nagenoeg alleen trommel, omdat de velg dan toch bijna niets meer doet.
Versnelling
De fiets was van huis uit uitgerust met een 7- derailleurversnelling,
in kombinatie van een Torpedo 3 versnellingsnaaf. Een derailleur veegt
echter - vooral omdat die laag over de grond hangt door het 20" achterwiel
- veel troep op, wat in de ketting komt, zodat het geheel na een
regenbuitje heel slecht schakelt. Een vernelling die pas wat doet nadat
je de shifter 4 hebt opgeschoven, en dan in één keer 3 tandwieltjes
overslaat en na een minuut vanzelf in de 4e schiet begon me mateloos te
ergeren. Daarom vroeg ik aan Kees
van Malssen - van wie ik had vernomen dat zijn vrouw een 7 versnellingsnaaf
uit een Wizard over had - of hij z'n sachs-versnellingsnaaf aan mij wilde
verkopen. Ik had immers gelezen dat de sachs-versnellingsnaven de stevigste
zijn (binnen mijn budget) en tevens het grootste versnellingsbereik hebben.
De paar procent verlies die een versnellingsnaaf had moest ik maar voor
lief nemen; goed schakelen vind ik veel belangrijker, bovendien had ik
toch al een naaf die ook weer een procent verlies had.
De koop ging door en later had ik een naaf, zonder shifter, en moest
er nog een velg en nieuwe spaken komen. Ik koos voor een alu holkamervelg
(geen velgremmen meer!) van De
Liggende Hollander en handgemaakte spaken van Ligfietsshop
Tempelman.(Helaas werkt mijn spaakmethode
niet omdat de spaken niet hetzelfde waren en werd het wiel iets ei-vormig)
Wiel inspaken, derailleur verwijderen, zou een verende fiets zonder
kettingspanner kunnen? Via de mailinglist
kreeg ik te horen dat het kon, zolang de heen- en teruggaande ketting langs
het draaipunt van de achterbrug gaat. En het kon. Ketting op maat maken(schakeltje
er uit en erbij), met de trapbuis fijnafregelen, en fietsen maar!
De trommelrem werd gemonteerd (kabelbediend, dat wel, dus achter geen
hydrolisch systeem meer)
Het geheel kwam net op tijd af voor de reis naar
Polen. Die reis van 1400 km ging fietstechnisch gezien bij mij vlekkeloos.
Die tocht ging echter nog met de oude shifter, die eigelijk voor de
derailleurvernelling was. De stapgrote kwam niet overeen en dat schakelde
toch niet zo geweldig. Dus heb ik de originele shifter gevraagd, maar daarvan
brak de kabel telkens. Wonder boven wonder had de fietsenmaker nog het
oude hendelsysteem voor de Sachs 7-versnellingsnaaf liggen, die al
lang niet meer gemaakt wordt. Bij dit systeem zit de stapgrote niet in
de hendel, maar bij het opzetstukje in de naaf: nooit meer gezeur met astellen
dus!
Verlichting
Een stuk over de nieuwe accu-dynamoverlichting is te lezen op elektrische
installatie.
Laatste update: 11 November 2001